Duszny Lubań

Po ponad 2 miesięcznej przerwie ponownie wybraliśmy się na wycieczkę organizowaną przez bielski oddział Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Tym razem jej celem był Lubań – wybitny szczyt położony we wschodniej części Gorców.

Po przyjeździe do Czorsztyna zahaczyliśmy jeszcze o zamek. 🙂

Zamek w Czorsztynie

Widoki z tarasów zamkowych były przeróżne. Oprócz Jeziora Czorsztyńskiego, zamku w Niedzicy i okolicznych szczytów, widoczne było również stado owiec. 😉

Lubań z zamku w Czorsztynie

Stado owiec widziane z zamku w Czorsztynie

Po wyjściu czekała nas asfaltowa część szlaku. Dodatkowo był na niej dosyć duży ruch samochodowy, więc trzeba było trochę uważać. Z drogi bardzo dostojnie prezentował się nam nasz cel wycieczki. Wydawał się być tak blisko… 🙂

Lubań z niebieskiego szlaku prowadzącego z Czorsztyna

Dopiero na Przełęczy Snozka, która oddziela Gorce od Pienin, opuściliśmy drogę. Mogliśmy teraz wędrować swobodnie, jedynym minusem były krwiożercze muchy. 🙂 W niedalekiej odległości od przełęczy znajdują się Organy Hasiora, na których są zawieszone dzwonki, gdy więc wieje wiatr organy grają…

Organy Hasiora

W miarę jak się wznosiliśmy, tym lepiej pokazywały się szczyty Pienin. Potem jednak weszliśmy już w głęboki las , a szlak robił się coraz to bardziej stromy.

Pieniny ze szlaku na Lubań

Coraz bardziej stromy szlak z Czorsztyna na Lubań

Podczas końcowej wspinaczki zaczęło padać, ale ja się cieszyłem, bo było mi strasznie ciepło.

Lubań coś nie ma szczęścia do schronisk, ponieważ funkcjonowały już tutaj dwa takie obiekty i obydwa zostały zniszczone. Dobrze, że w pobliżu szczytu funkcjonuje w sezonie letnim baza namiotowa.

Tablica przy ruinach schroniska na Lubaniu

Knutelski Antoni G. Strasnik rok 1964 głoszą napisy na skale

Na szczycie jest również wieża widokowa (zbudowana w 2015 roku). Obiekt jest bardzo wygodny i dobrze osłonięty od deszczu i wiatru. O widokach nie będę wspominał, bo je trzeba ujrzeć na własne oczy.